Een talent is een vermogen van wel 15 jaar salarissen!
Een talent is als vermogen
niet van jezelf
en ook niet voor jezelf alleen
Maar van God
gegeven om in te zetten,
voor het goede samenleven.
We vieren de gedachtenis van Ariens.
Een getalenteerde mens:
en vanwege zijn herkomst, achtergrond welopgevoed.
Als zoon van een Utrechtse advocaat.
Was hij intellectueel en maatschappelijk gevormd.
En als katholieke jongen met verstand en een gedreven karakter
ook bedoeld getalenteerde ‘zoon van de kerk’ te worden.
Een geleerde en belezen priester.
Op zijn 26e kwam Ariens in Enschede. Net gepromoveerd in Rome.
Wat trof hij hier aan?
En hoe beleefde hij dat?
De wereld van de textielarbeiders:
Die grote,
maar klein en smerig behuisde arme gezinnen?
Ziekmakend dicht op elkaar.
Je kwam er uit
om in de fabriek,
wéer dicht op elkaar te staan,
door de week en in het weekend.
Aan dampend lawaaierige machines.
Werkpaarden met een menselijke ziel.
En hun talenten?
Hun andere talenten
dan dat om te sjouwen
en in ritme met de machinerie te blijven?
Een mens is meer, veel meer immers dan een productiemiddel!
Buiten de pastorie leek de wereld die Ariens hier aantrof in niets
op wat hij kende
vanuit het herenhuis, en door het werk van zijn ouders,
van het Limburgse seminarie Rolduc
en van zijn promotieonderzoek in Rome.
Hij was een man van de wereld, van de kerk en ons geloof.
Zíjn talenten waren goed ontwikkeld!
En hij zou ze inzetten voor die van anderen.
Hij werd de typische voorman,
zoals we die aan het begin van de twintigste eeuw zagen opkomen.
Want niet langer zouden katholieken onderdrukt blijven
en tweederangs in de Nederlandse samenleving:
ze zouden zich ontwikkelen,
en zelf beheerder worden van eigen talenten en van eigen samenleven.
De katholieke zuil werd opgericht.
En daar droeg Ariens vanuit Enschede flink zijn steentje aan bij,
Hij richtte een arbeidersvereniging op;
mensen werden samengebracht. Concordia.
Voor vergadering en vorming.
En hij startte een soort bewustzijns campagne, Sobrietas.
Om te voorkomen dat door de uitzichtloze alledaagse ellende
talenten blijvend zouden verdrinken en verloren gaan aan de fles en in de kroeg.
Vanmorgen gedenken we Ariens
die alles wat hij zelf had aan gave en goederen durfde inzetten
zodat anderen, met name de Twentse textiel arbeiders,
hun talenten zelf in beheer kregen,
en tot ontwikkeling zouden brengen.
Carla Berbée
