Column Bisschop De Korte uit Friesch Dagblad 22-11-2010

bron: http://www.bisdomgroningenleeuwarden.nl/?O=558&Page=312

Alphons Ariëns en armoede

Morgen reis ik van het hoge noorden naar Enschede voor de jaarlijkse Ariënsherdenking.   In de Jacobuskerk zal ik op verzoek van het Ariënscomité, die de   herinnering van Alphons Ariëns ( 1860 -1928) levend houdt, de feestelijke   Eucharistie celebreren. Ariëns geldt binnen de rooms- katholieke gemeenschap   van Nederland als een van de grote voorlieden van de sociale emancipatie. Hij   werd in 1860 in Utrecht geboren. Alphons was een religieuze jongeman en werd   priesterstudent. Als zoon van een advocaat, ontwikkelde hij al vroeg een sterk   gevoel voor rechtvaardigheid. Na zijn priesterwijding liet de bisschop hem in   Rome studeren. In Italië had hij een scherp oog voor de sociale gevolgen   van de industrialisering van de samenleving. In Turijn maakte hij kennis met   Don Bosco en diens werk onder zwerfjongeren. Na zijn promotie in Rome, keerde   Ariëns terug naar ons land en werd in 1886 kapelaan in Enschede. Die stad   maakte in de tweede helft van de 19de eeuw een snelle ontwikkeling door. De   textielindustrie ontwikkelde zich en ging gepaard met een immense sociale problematiek.   Diepe armoede en immens drankmisbruik waren centrale problemen waar de jonge   kapelaan mee in aanraking kwam. Ariëns deed alles om de positie van de   katholieke arbeiders te verbeteren.  

Zelfgave

Ariëns’ spiritualiteit wordt bepaald door een sterke betrokkenheid   op de persoon van Christus. Het gaat hem om Christus en zijn kruis.De zelfgave   van Christus, tegenwoordig gesteld in de Eucharistie, geeft Ariëns de kracht   om zelf ten volle dienstbaar te zijn. Hij spreekt over zijn geloof in relationele   termen. Het gaat hem ten diepste om de persoonlijke relatie met Christus In   het leven van Ariëns zijn contemplatie en actie harmonieus met elkaar verbonden.   Zijn pastoraat en zijn inzet voor de emancipatie van de katholieke zaak vormen   een eenheid. Ariëns diepe verbondenheid met Christus geeft hem de kracht   tot persoonlijke levensheiliging. Hij leeft sober en toont concrete solidariteit.   Hij geeft voedsel, kleding en geld aan de armen. Zijn bestrijding van het drankmisbruik   impliceert voor hem persoonlijk geheelonthouding. Dr. Alphons Ariëns is   zo een van de leidende figuren van de katholieke emancipatie in ons land geworden,   met name van de emancipatie van de katholieke arbeiders.  

Humanisme

Ariëns brengt een integraal christelijk humanisme in beeld. Vanuit zijn   liefde voor God is hij beschikbaar voor mensen, juist ook voor de kleinen en   kwetsbaren van zijn dagen. Geen activisme zonder geestelijke wortels maar christelijk   actie gevoed door een intense vriendschap met Christus.   Wij leven in een totaal andere tijd dan Ariëns. Ons land is de afgelopen   decennia uitermate welvarend geworden. De meerderheid van de bevolking is opgenomen   in de middenklasse. Maar ook in ons rijke land bestaat er nog steeds een hardnekkige   kern van armen. Begin deze maand kwam dat in beeld bij de presentatie van het   kerkelijke onderzoek Armoede in Nederland 2010. De internationale kredietcrisis   en economische malaise vertalen zich in een spectaculaire groei van het aantal   hulpaanvragen bij de kerken. Bij de PKN zien wij een verdubbeling; bij mijn   eigen Kerk een stijging van meer dan 20%. In 2009 hebben de kerken gezamenlijk   bijna 30 miljoen euro besteed aan diaconale hulp. Geld ging naar individuele   personen in nood maar ook naar noodfondsen en voedselbanken. De waarde van de   vele uren kerkelijk vrijwilligerswerk is dan nog niet genoemd, maar meerdere   onderzoeken becijferen die waarde op enkele honderden miljoenen euro’s.   Zo stellen kerkmensen, evenals Ariëns een eeuw geleden, op talloze plaatsen   daden van barmhartigheid.  

Schild

Tijdens de presentatie van het Armoedeonderzoek heb ik, evenals de preses van   de PKN, ds. Verhoeff, onze overheid opgeroepen een fatsoenlijke bescherming   van onze arme burgers te bieden. De overheid behoort immers een schild voor   de zwakken te zijn. Nog steeds behoort ruwweg 8% van de bevolking tot de armen.   Het gaat om eenoudergezinnen met kinderen; mensen zonder betaald werk; asielzoekers,   ouderen., mensen met een chronische beperking en mensen van diverse etnische   afkomst. De kerken en andere geloofsgemeenschappen zijn geen politieke partijen   maar wel morele instanties binnen het maatschappelijke middenveld. Zij zijn   geroepen om een bijdrage te leveren aan het morele kompas van onze cultuur.   Een door het christelijk geloof bestempelde beschaving komt op voor de waardigheid   van mensen, ook van de kleinen en sociaal uitgeslotenen. Christus roept, in   lijn met de profeten van het Oude Verbond, ons op tot een overvloedige gerechtigheid.   Evenals Ariëns een eeuw geleden, staan wij voor de uitdaging om in ons,   nog steeds uiterst welvarende, Nederland te komen tot een effectieve aanpak   van de armoede en concrete hulp aan mensen die leven op of rond de armoedegrens.   Een spreekwoord zegt: “ Wie andere mensen gelukkig maakt, zal zelf gelukkig   worden”. Dat wij individueel en collectief een bijdrage mogen leveren   aan het geluk van andere mensen. Heel bijzonder van armen en kwetsbaren in ons   land. Het zal ons tot zegen zijn.
 

Mgr. Dr G.J.N. de Korte